Matapica: met een helikopterview naar Suriname kijken

Dag zonnetjes,


Zoals beloofd een uitgebreide beschrijving van mijn trip van afgelopen weekend. Maar eerst een kleine update over mijn ondernemingen van vorige week. Donderdag had ik supervisie, de één na laatste bijeenkomst, en 's avonds hadden wij een verjaardag van een meisje die we hier hebben leren kennen. Na de verjaardag gingen we uit bij Havana Lounge, wat begon als een grote flop omdat het heel rustig was maar eindigde als een geslaagd feestje. De volgende dag heb ik een uurtje gesquasht. Ik probeer wat sporten uit hier in Suriname! Ik begon erg lachwekkend maar na mijn dieptepunt, een bal door een gat tussen de muur en het dak naar buiten slaan, kon het alleen maar beter worden natuurlijk. Die avond hebben we met het hele huis gegeten en zijn we naar de bioscoop geweest waar ik in mijn broek heb geplast van het lachen. De film Blended is dus een aanrader als je van lachen houdt!

En zaterdag was het dus zover: op naar Matapica! Om half 9 werden we met de taxi bij 'T Vat opgehaald en naar Mariënburg gebracht om daar vervolgens met de boot over te steken. Hier hebben wij onze gids voor de trip ontmoet. We gingen met de boot naar zijn huis waar zijn moeder voor ons stond te koken. Omdat we wat aan de vroege kant waren, konden we nog even door het dorpje, wat vroeger plantages waren, lopen. Na het eten vonden we een puppy op het erf en oh zo schattig als dat beestje was, moesten we daar natuurlijk een fotoshoot mee houden en ermee spelen. Dat arme beest heeft geen moment alleen kunnen zijn of wij zaten er alweer bovenop.

De moeder van de gids vertelde ons dat het poepie nog geen naam had. Ik heb hem toen maar omgedoopt tot Baloo. Toen de regen eenmaal gestopt was (ja, het regende al een half uurtje of zo), stapten we in de boot. Het was ongeveer een uur en een kwartier varen naar het eiland. Ondertussen hadden we last van regenbuien en muggen, maar dat liet de pret niet bederven. Toen we op Matapica aankwamen, was ik al minstens (ja, ik heb ze geteld) dertien muggenbulten en een nat shirt rijker. Maar daar stopte het niet mee. Zodra we de boot uit stapten, kwamen de muggen op ons af alsof ze nooit te eten kregen. Fijn.

We hebben onze hangmatten opgehangen op het kamp en zijn toen meteen het strand op gelopen (waarbij we werden bewaakt door onze privé eilandhonden) om het eiland te verkennen. We hadden al meteen een aantal hopen schildpaddeneieren gespot. Toen het weer begon te regenen moesten we dus weer naar het kamp vluchten waar ik ter bescherming van mijn arme beentjes maar in mijn hangmat (met klamboe!) ben gaan liggen. Op een gegeven moment werd ik wakker en was, behalve twee slapende mensen, iedereen weg. Ik besloot een strandwandeling te maken en kwam Nikie en Timo tegen die net gezwommen hadden. Ik ben met Nikie nog even de andere kant van het strand op gelopen tot het begon te schemeren. Na het eten had de bootsman twee kaaimannen gevangen en kwam deze brengen voor een fotoshoot. Wat een beetje een rare setting opleverde om alleen een kaaiman vast te houden, ermee op de foto te gaan en dan weer los te laten. Het loslaten was overigens niet geheel succesvol. De eerste kaaiman besloot namelijk om niet het water in te gaan maar weer terug te komen naar ons. De tweede snapte gelukkig wel dat hij gewoon het water in moest gaan en niet eerst terug hoefde te komen. Om 9 uur gingen we met gids en al het strand over om schildpadden te spotten. Met succes: 5 soepschildpadden en 4 leatherbacks (dit zijn de grootste schildpadden ter wereld). Het is ongelooflijk hoe groot die beesten zijn als je er naast staat. De grootste die we zagen schatte de gids ongeveer 2 meter. Na twee uur lang gekeken te hebben hoe ze aan land komen, eieren leggen, de plek camoufleren en weer terug de zee in gaan, hadden we het wel weer gehad en dook ik mijn hangmat in.

De volgende morgen hoorde ik een aantal wekkers gaan om half 7. Ik klauterde uit mijn hangmat om het strand op te lopen en te kijken of er ergens eieren uitgekomen waren. Helaas, geen baby schildpadjes gezien. Dan maar weer de hangmat in. Om 9 uur werd ik weer wakker en na het ontbijt was het tijd voor een duik in de zee. Het was heerlijk weer dus toen ik begon te verbranden, besloot ik maar om terug te gaan naar het kamp en daar verder te chillen. Oh, wat ligt een hangmat toch lekker! Na de lunch nam de gids ons met de boot mee om door het natuurgebied te varen en vogels te spotten. En die waren er. En mooi ook. En veel. Na de boottocht konden we weer chillen in onze hangmat en om 3 uur stonden we allemaal weer bepakt en bezakt klaar om opgehaald te worden. Dit keer niet met de boot maar met de helikopter. We waren met z'n zessen en er konden er drie in een helikopter. Dat betekende dat hij twee keer kwam. Ik zat bij de tweede ronde. Het was super mooi om Suriname en vooral ook Paramaribo van zo'n hoogte te zien. Ik wist op een gegeven moment niet meer waar ik moest kijken. Prachtig! Toen we geland waren, konden we meteen de taxi in richting 'T Vat. Daar pakten we onze fietsen richting huis om meteen alle stinkende kleren in de was te gooien en heerlijk onder de douche het zand tussen onze billen weg te spoelen. Natuurlijk moesten we onze traditie om pizza's van de PizzaHut te halen na een trip ook nu voortzetten.

Uiteindelijk zit ik dus helemaal onder de muggenbulten en is de jeuk niet normaal hardnekkig, maar heb ik wel een mega leuke trip gehad. We hadden succes met het schildpadden spotten en de helikoptervlucht maakte het helemaal af. Wat een avontuur weer!

Jullie horen nog van me.

xx


Manon