Alleen maar leuke dingen

Lieve mensen,

Een van mijn laatste berichten alweer! Wat heb ik weer veel meegemaakt de afgelopen week. Bizar eigenlijk, hoeveel nieuwe ervaringen en indrukken ik nog steeds opdoe hier. Nou komt dat ook omdat Robin er is en we lekker de toerist uithangen in Suriname. Zo zijn we dinsdag over de Surinamebrug gelopen om vervolgens aan de overkant naar een groente- en fruittentje te gaan om gekke vruchten te proeven. Onze vaste taxichauffeur, Kis, trakteerde ons op een koude kokosnoot en liet ons allemaal typische Surinaamse vruchten proeven. Natuurlijk hebben we wat van deze nodige vitaminetjes meegenomen, want die krijgen we hier heel eerlijk gezegd niet zo veel binnen. Ik heb ook weer een heerlijke Pompelmoes meegenomen. Deze vrucht lijkt een beetje op een passievrucht, maar is iets zoeter en veel groter. Op onze allereerste trip naar de Ralleighvallen/Voltzberg kregen we deze vrucht voor het eerst voor onze neus en sindsdien slaan we er eens in de zoveel tijd eentje in, die binnen een paar uur helemaal op is. Nadat we de buit binnen hadden, bracht hij ons naar de bootplaats waar we in een bootje stapten om naar de overkant van de Surinamerivier, weer naar het centrum, te varen. We reden nog even een rondje langs een gezonken Duits schip uit de tweede wereldoorlog wat daar nog steeds in de rivier ligt. Van veraf ziet het er heel lelijk uit, maar van dichtbij is het echt prachtig om te zien. De ramen en deuren zitten er nog steeds in, weliswaar helemaal verroest, en er groeien mooie groenen planten op. Heel indrukwekkend. Die avond zouden we eigenlijk nog gaan kickboksen maar dit sloegen we over aangezien we moe waren van de dag.

Woensdag hadden we weer een cultureel dagje ingepland. We begonnen bij de Kathedraal, waar we niet in mochten omdat we een korte broek aan hadden. We hebben dus even via de deuren naar binnen gekeken. Vervolgens gingen we naar de Moskee waar we ook niet in mochten in het 'kostuum' dat we aanhadden. Een hoofddeksel was niet nodig volgens de man, maar een lange rok of broek en lange mouwen wel. We kregen vriendelijk folders mee zodat we alvast wat konden lezen over de Moskee en het geloof en de man zei dat hij hoopte ons een andere keer terug te zien. Op naar de dierentuin dan maar. Hier mochten we wel naar binnen met een korte broek gelukkig! We hebben een een tijdje rondgelopen en de verschillende dieren bekeken. Ze hebben prachtige vogels, slangen, apen en katachtigen. Sommige apen lopen ook gewoon los. Deze zijn niet van de dierentuin, maar komen gewoon uit het bos. Iets wat je in Artis niet zo snel zal zien. Na de dierentuin gingen we weer naar huis om ons snel om te kleden en klaar te maken voor de wedstrijd Nederland - Argentinië. Met helaas een wat mindere afloop. Als troost vonden Robin en ik dat we wel sushi verdiend hadden dus liepen we naar een nieuwe sushi tent de straat erachter. Daar vroegen we aan de serveerster die er stond of we een hapje konden eten. Ze begeleidde ons naar de ruimte die bestemd is om sushi te eten. We moesten onze schoenen uitdoen en mochten een tafeltje uitzoeken. Het waren allemaal lage tafeltjes waarbij je op de grond, nou ja op een kussen, moest zitten.

Traditioneel sushi eten dus. De service en de sushi was super goed dus we hebben heerlijk gegeten. We hadden alleen maar 180 SRD mee en dit hadden we precies zo berekend dat we niet meer zouden uitgeven. Na onze thee met een rietje opgedronken te hebben en gefrituurd ijs gegeten te hebben, kregen we de rekening: 195 SRD. Er kwamen namelijk nog servicekosten bij. Oh oohh.. Vol schaamte legden we de serveerster uit wat er aan de hand was. Ze zou de manager erbij halen, aan wie wij het vervolgens ook uitlegden. Zij liep ook weer weg om het te bespreken. Uiteindelijk kwam de serveerster terug met een nieuwe bon: ze hadden het toetje van het huis gedaan. Wat een service! Na honderd bedankjes, liepen we weg. Het volgende probleem: een taxi regelen zonder telefoon. We durfden het al niet meer aan het personeel te vragen. Gelukkig kwam de serveerster nog voordat we onze schoenen volledig aanhadden vragen hoe we naar huis gingen. Zij was zo lief om een taxi voor ons te bellen. Wat een dag!

De volgende dag mochten we vroeg op voor een dagtrip naar Santigron. Onze gids kende hier een aantal mensen en wist onderweg al veel te vertellen over de geschiedenis van Suriname. We reden eerst door een indianendorp, Pikin Poika, om te kijken hoe dat er nu uitzag. Vervolgens reden we naar Santigron: een marrondorp. De gids vertelde veel over de geschiedenis ervan. Hij kwam een bewoner van het dorp tegen die hij kende van vroeger en deze man gaf ons een volledige rondleiding door het dorp. We zouden eigenlijk naar de rivier lopen om daar een boot te pakken en over de rivier langs meer dorpjes te varen, maar de weg naar de rivier was te blubberig om overheen te lopen. Helaas.

We besloten toen om nog naar de Colakreek te gaan. Hier hebben we een paar uurtjes rondgehangen en wat gezwommen. Toen we thuis kwamen, waren de ouders, vriend en het broertje van Chinouk er al. Omdat we allemaal nog niks voor het eten gepland hadden, besloten we om samen uit eten te gaan bij Jiji's. Hier hebben we heerlijk gegeten op traktatie van de ouders van Chinouk. Super lief! Die avond kwamen er nog wat vrienden over de vloer om gezellig wat de drinken en onze laatste avond Havana mee te spenderen. Ook weer een heerlijke dag.

Vrijdag en zaterdag was Robin op trip en ben ik begonnen met mijn koffer inpakken en alvast wat dingen opruimen en weggooien. Ik heb lekker met Chinouk en haar familie rondgehangen en nog wat souvenirs gekocht voor het thuisfront.



In de nacht van zaterdag op zondag werden we opgehaald voor een trip naar Guyana. Hierover meer in mijn volgende bericht!

xx

Manon