Hard werken met een knipoog

Hello hellooo,


We zitten hier nu bijna twee weken en nog steeds moet ik wennen, wat ook wel logisch is. De afgelopen dagen hebben we enorm veel gedaan. Laat ik beginnen met de culturele uitjes. We hebben namelijk heel veel geshopt. In een paar dagen zijn we naar twee winkelcentra geweest om hier onze Surinaamse dollars over de toonbank te smijten. Zo heb ik voor ongeveer 40 euro nieuwe sandaaltjes, een lange jurk, een t-shirt en een sporthempje gekocht. Ja, een sporthempje. Jullie hadden toch niet serieus gedacht dat ik een half jaar in mijn hangmat zou gaan liggen? Nee, Lisa, Nikie en ik hebben ons aangesloten bij de buren om ongeveer drie keer per week te gaan hardlopen. Omdat Lisa en Nikie nog niet zo thuis zijn in het hardlopen (niet dat ik dat wel ben), heb ik mijzelf omgedoopt tot hun coach. Een trotse coach weliswaar. Voor de eerste sessie zijn ze namelijk dik geslaagd dus ik ben benieuwd naar de volgende sessies. Laten we hopen dat die er komen. Oh ja, culturele uitjes. We hebben tot nu toe twee dagen uitgetrokken om Paramaribo een beetje te verkennen. De eerste dag, vorige week dinsdag, zijn we het centrum in geweest om een hangmat te scoren (waar ik echt heel blij mee ben maar die we nergens op kunnen/mogen hangen) en het centrum een beetje te verkennen. Ook hebben we rondgelopen op de centrale markt en alle kraampjes met groente, fruit, vis en vlees bekeken.

De tweede dag zijn we naar het onafhankelijkheidsplein geweest. Daar hebben we even rondgelopen en zijn we langs het water bij een tentje gaan zitten om wat te drinken. Vervolgens kwamen we uit bij Fort Zeelandia. We zijn nog niet naar binnen geweest maar hebben we een fotoshoot gehouden bij het beeld van I LOVE SU dat ervoor stond. We besloten om naar de Palmentuin te lopen en daar onze tocht te eindigen.

Afgelopen zondag was er bij ons in de buurt een Javaans feest. We hoorden dat ze dan een levende kip zouden eten en zich zouden gedragen als apen omdat de geest van de apen bezit van ze zou nemen. Gek verhaal dus dat wilden we met eigen ogen zien. Niets dat erop leek maar ook heel leuk: er was muziek, een soort show waarbij een aantal mannen zich gedroegen als apen en een vuurdans waarbij de mannen ledematen in het vuur staken. Heel leuk om meegemaakt te hebben. Voor zondag hebben wij een jeepsafari geboekt.

Op stage verliep ook alles prima. Vorige week hebben we drie dagen stage gelopen omdat we twee dagen wat anders moesten doen voor school en onze visa. Deze week hebben we maar twee dagen stage omdat morgen een nationale feestdag is. We hebben al een paar keer meegekeken met begeleidingsgesprekken en we hebben de opdracht gekregen om een project voort te zetten en uit te voeren. Voor school heb ik nog niks gedaan. Doordat ik nog zo moet wennen aan alles en de 'no spang' mentaliteit die hier hangt, heb ik nog niet veel aan school gedacht. Goede voornemen voor de komende weken: beginnen aan mijn stageverslag. Oh oh oh wat moeten we hier hard werken.

Maaaaaarr we hebben natuurlijk ook nog feestjes gehad. Het is niet alleen maar serieuze boel hier he. Afgelopen donderdag was er een meisje van onze onderburen jarig en vierde haar verjaardag met een etentje bij 't Vat. Heel gezellig maar het eten kwam laat en ongelijk. De helft van de tafel was al klaar met eten als de volgende helft zijn eten pas kreeg. Na het etentje gingen we uit in de Havana. Super gezellig! Leuke muziek, leuke mensen en een goede sfeer. Zaterdag ging het feestje naar de Sza Sza Su. Van tevoren hebben we bij de onderburen gezeten en een potje kingsen gespeeld. Ook weer een onwijs leuke avond.

Ondanks alle leuke avonturen heb ik toch momenten van heimwee. Ik mis mijn vertrouwde leventje en loop soms over van alle nieuwe prikkels waardoor ik volledig dicht kan klappen. Dit schijnt fase 2 van de cultuurshock te zijn dus ik weet waar het vandaan komt. Hier hebben wij op school uitgebreid aandacht aan besteed. Gelukkig heb ik van mijn ouders een lieve brief gehad met tips tegen de heimwee en lieve woorden waardoor ik mij weer wat beter voel. Wat ook vervelend is is dat de muggen hier mijn benen hebben ontdekt en de kakkerlakken onze keukenkast. Tsja, het leven van een avonturier gaat niet altijd over rozen.

Abong, ik hoop dat jullie genoten hebben van mijn verhalen.

Adios!