Alleen maar leuke dingen

Goedemiddag,

Wat een feest gisteravond! Zit je dan, een beetje uit te brakken in je bikini op het balkon. In één woord: heeeeerlijk! Gister hadden we een poolparty en laat dat nou net mijn eerste poolparty ooit zijn. Na een heerlijk avondmaaltje (dat achteraf niet genoeg bodem was voor de avond die ons te wachten stond) begon de 'HELP WAT MOET IK AAN?!' crisis. Een bikini, dat stond vast. Het is niet voor niets een poolparty. Maar wat doe je daarover aan? Nemen we een tas mee? Wat nou als die tas wordt gejat? Hoe doen we dat? We hadden niet zo lang de tijd om een antwoord te bedenken op al deze vragen want de taxi stond al voor de deur. Met z'n elven in een busje, keiharde muziek, dansen en zingen: het feestje was begonnen. We kwamen aan bij de verzamelplek en de feeststemming was een beetje weg. 'Oh, als dit het is wordt het niks vanavond' schoot er even door mijn hoofd. Gelukkig arriveerden de partybussen en konden we aan boord om een uurtje door de stad te rijden.

Met onze rijkelijk gevulde amerikaanse drankbekers schoten we van de ene kant van de bus naar de andere. Want ja, een beetje normaal dansen, of überhaupt staan, zit er niet echt bij op een rijdende bus door Paramaribo. Er zat na vijf minuten ook al meer drank op mijn kleren dan in mijn beker. Maar goed, het bleef maar komen dus in dat opzicht kwamen we niks tekort. Toen we arriveerden en de bus uit stapten, lag er al één knock out op straat. Terwijl sommige mensen nog stiekem wat flessen cola uit de bus mee smokkelden, zetten wij onze weg richting het hotel voort. Prachtig hotel trouwens, maar daar kreeg ik op dat moment niet veel van mee ;). Eenmaal boven op de zevende verdieping, stonden we oog in oog met een prachtig zwembad en uitzicht. Eerst even naar de bar natuurlijk en al snel zijn we met z'n allen het zwembad in gedoken. Super feestje! Helaas moest ik het vroegtijdig onderbreken omdat een huisgenootje iets te diep in het glaasje had gekeken (ik noem geen namen). Na een heerlijke midnight snack ben ik ook mijn bedje ingedoken. En nu zit ik hier dus heerlijk na te genieten en de foto's terug te kijken.

We hebben gister trouwens ook nog een cultureel uitje gehad. Na een zoektocht naar het postkantoor zijn we met z'n vieren naar Fort Zeelandia geweest.
Hier hebben wij een aantal tentoonstellingen bekeken over de slavernij, de indianen, de decembermoorden en nog meer geschiedenis van Suriname. De tentoonstellingen waren heftig maar het uitzicht vanaf het Fort was prachtig. Om het leuk af te sluiten, hebben we lekker geluncht bij het restaurant van het Fort. Heerlijk in het zonnetje met een koud colaatje.

Afgelopen dinsdag hebben we ook een avontuur beleefd. Lisa en ik besloten om samen met Sabrina en Manouk de Surinamebrug over te lopen. We hebben ons met de taxi voor de brug af laten zetten en zijn zo over de brug gelopen.

Ongeveer twee derde van de mensen in auto's die langsreden schreeuwden naar ons dat we niet moesten springen (blijkbaar worden er veel zelfmoordpogingen gedaan). Aan de overkant van de brug besloten we om een ijsje te halen bij een chinese supermarkt. We liepen iets verder door en kwamen toen een kraampje tegen waar ze allemaal fruit verkochten. We zagen de kokosnoten liggen en vroegen of we daaruit konden drinken. De man hakte twee kokosnoten door midden en stak er een rietje voor ons in. Het smaakte gek, een beetje waterig, maar het was best lekker. Toen we het kokoswater op hadden, wat niet helemaal lukte, hakte hij ze helemaal door midden zodat we het binnenste konden eten. Dat spul had een rare textuur: het was een beetje gelei achtig en het smaakte niet echt naar kokos. Vies was het ook niet. De vrouw die er werkte tipte ons om een keer naar een Hindoestaanse bruiloft te gaan omdat dat heel uitbundig schijnt te zijn. Het waren hele aardige mensen. Haar broer bood aan om ons naar de bootjes te brengen waarmee we terug naar de andere kant van de brug konden varen. De bootjes lagen aan een steiger en voor 30 SRD (nog geen tien euro) konden we met z'n vieren naar het centrum gebracht worden. Daar kwamen we andere stagiaires tegen en we besloten om samen naar een café te gaan om een drankje te doen. Nadat we waren bijgekomen, hebben we deze culturele dag afgesloten met bijpassend eten: roti.

De rest van de week hebben we het lekker rustig aan gedaan. Ik heb zojuist wat aan mijn stageverslag gedaan dus ik ben tenminste nog een beetje productief bezig. De heimwee zakt ook steeds meer. Misschien komt dat door het goede vooruitzicht: vanavond een vip feestje, morgen een jeepsafari en volgend weekend waarschijnlijk onze eerste trip naar het binnenland. Niet mis dus!

Brasa,

Manon