Suriname, ik heb van je genoten!

Dit was het dan. Mijn avontuur in Suriname. Hier had ik zo lang naar uitgekeken en nu is het, heel onwerkelijk, gewoon alweer voorbij. Maar wat heb ik genoten de afgelopen maanden! Van het land, de mensen en het weer. Ik heb ontzettend veel gezien en gedaan zoals jullie op mijn blog hebben kunnen lezen en ik heb veel nieuwe dingen ontdekt. Ik ben een hele ervaring rijker.

Ik heb genoten van mijn stage met alle leuke collega's en kindjes die ik nu al ontzettend mis, mijn (ex)huisgenootjes, nieuwe vrienden, de trips naar het binnenland, de trips naar het buitenland, het eten (ja, ook ik moet aan de extra kilootjes geloven) en het weer. Ik heb nieuwe vrienden gemaakt, ontzettend veel gelachen en mij intens gelukkig gevoeld.

En nu is het dus zover: weer terug naar Nederland. Je zou bijna zeggen dat het gewone leven weer gaat beginnen maar de afgelopen maanden zijn voor mij nu het gewone leven geweest. Ik ga dus weer enorm moeten wennen. Ik laat Suriname achter me en daarmee sluit ik een geweldige ervaring af, een ervaring waarvan ik zou willen dat er geen einde aan zou komen. Maar helaas. Ze zeggen dat met het nemen van afscheid van het één, er een andere deur voor je open gaat. Wie weet. Ik ga Suriname en alles wat ik hier heb opgebouwd de afgelopen maanden in ieder geval heel erg missen.

Het moment dat ik hier de deur uit loop om alles achter te laten is nog niet gekomen. Over een paar uur zal dit moment aanbreken. Ik denk dat de tranen over mijn wangen rollen. Ze schieten namelijk al in mijn ogen als ik eraan denk. Ik denk dat ik in de taxi op weg naar het vliegveld ook nog wel wat traantjes weg zal pinken. Ik denk dat als ik eenmaal in het vliegtuig zit en we in de lucht zijn, dat alles goed is en ik gewoon heel veel zin heb om in Nederland aan te komen. Ik denk dat het afscheid nemen niks voor mij is. Voor niemand niet. Waarom moet dit ook alweer?

Ik ben heel blij om mijn ouders, broertje, Brook, familie en vrienden weer te zien en om weer in mijn eigen bed te kunnen slapen en te douchen onder mijn eigen douche. Ik heb zin om iedereen weer te knuffelen en weer te genieten van mijn leventje in Nederland. Ik zal de komende maand nog wat schoolwerk moeten inhalen en werkstukken moeten maken. Ik zal nog een baan moeten vinden om weer geld binnen te krijgen. Het volgende schooljaar zal ik beginnen met de minor van Brein tot Gedrag, waar ik ontzettend veel zin in heb. Weer iets nieuws om aan te beginnen.

Maar voor nu, lieve Su, ik ga je ontzettend missen. Je hebt me zo veel nieuwe dingen laten zien en geleerd. Ik zie je hopelijk snel weer terug.

Dikke brasa,

Manon